‘De derde generatie is een oprechte, ontroerende zoektocht’ Elsevier

Hoe voelt het als je grootmoeder over niets anders kan praten dan de Tweede Wereldoorlog? Wat gebeurt er met je als je vader je van jongs af aan meeneemt naar alle Holocaust-monumenten ter wereld? En hoe verdraag je de gedachte dat je voor­ouders werden vermoord om het simpele feit dat ze joods waren?

Natascha van Weezel, kleindochter van vier Holocaust overlevenden, stelt zich al jaren de vraag hoe haar leven vandaag de dag nog wordt be­ïnvloed door een oorlog die zeventig jaar geleden plaatsvond. En ze is niet de enige. In De derde generatie brengt ze aan de hand van haar eigen fami­liegeschiedenis en talloze openhar­tige gesprekken met leeftijdsgenoten in Nederland, Amerika en Israël een generatie in kaart die zich op eniger­lei wijze tot de Holocaust zal moeten verhouden. Ze schetst een aangrij­pend portret van de kleinkinderen van de oorlog, die in tegenstelling tot de tweede generatie wel werden geconfronteerd met het beladen familieverleden.

Natascha van Weezel (1986) debu­teerde op twintigjarige leeftijd met Magere jaren, een persoonlijk boek over haar strijd tegen de eetstoornis anorexia nervosa. In 2012 studeerde ze als scenarioschrijver af aan de Nederlandse Film-en Televisieacademie met de korte fictiefilm Lost & Found. Afgelopen mei vertoonde de NCRV haar documentaire Elke dag 4 mei.