Getuigen zijn onmisbaar in het strafrecht. Als de zussen Sonja en Astrid Holleeder hun mond hadden gehouden, stond hun broer Willem niet terecht voor moord. En de ontboezemingen van de kroongetuigen Peter La Serpe en Fred Ros vormen het hart van het grootste Nederlandse liquidatieproces ooit. Maar hoe krijgt justitie de ‘collega’s’ en familieleden van notoire criminelen of toevallige toeschouwers van een misdrijf zo ver om hun verhaal te doen?

Het Team Criminele Inlichtingen – de ‘Sectie Stiekem’ van de politie – speelt een belangrijke rol bij het ‘hengelen’ naar getuigen. Wie informatie heeft over een misdaad, kan bij hen anoniem zijn kennis spuien. Ook zoeken de ‘politiespionnen’ zelf actief contact met criminelen van wie ze weten dat zij gevaar lopen of zelfs op een dodenlijst staan. In ruil voor hun belastende kennis biedt justitie hun bescherming. Soms leidt dat voor getuigen tot een volledig nieuw leven buiten Nederland.

Maar hoe eerlijk opereert de overheid? Is de ‘waarheid’ te koop in ruil voor een luxeleven op een palmenstrand? En hoe solide zijn die toezeggingen? In Deals en dodenlijstjes duikt Marian Husken in de schimmige wereld van getuigenbescherming. ‘Dit verraad wordt mij nooit vergeven.’

Een fragment uit Deals en dodenlijstjes leest u hier.

In de media: 

Marian Husken in RTL Nieuws HIER

Interview in NRC: ‘Het ging mij niet om het jagen op boeven‘, 2 januari 2018.

Interview in Trouw: ‘De schemerige wereld van getuigenbescherming is níet romantisch‘, 2 januari 2018.

Interview met Marian Husken bij Een Vandaag HIER

Bijzondere aandacht bij RTL Boulevard door Peter R. de Vries. Fragment HIER