In een wereld vol toenemende politieke en economische polarisatie is het verleidelijk om de positieve kanten van de menselijke samenleving te negeren. Toch is er welbeschouwd meer wat ons verbindt dan wat ons verdeelt. De donkere kant van onze biologische erfenis, ons talent voor agressie, wreedheid en het najagen van eigenbelang, is genoegzaam onderzocht en bekend. Maar de evolutie heeft ons óók voorzien van sociale eigenschappen: een talent voor liefde, vriendschap, samenwerking en kennisoverdracht. 

In dit baanbrekende, erudiete en tegelijk meeslepende boek werpt Nicholas Christakis het fascinerende idee op dat onze genen niet alleen ons lichaam beïnvloeden, maar ook ons gedrag en de manieren waarop we samenleven. Hij laat overtuigend zien dat wij, ondanks een geschiedenis die is doordrenkt van geweld, niet kunnen ontsnappen aan de genetische blauwdruk voor goedheid. Onder alle menselijke uitvindingen – van werktuigen en machines tot steden en naties – zit de aangeboren drang om een goede samenleving te vormen. Christakis illustreert dit met tal van levendige voorbeelden: culturen en gemeenschappen uit heden en verleden, utopische communes, online groepen, en zelfs de tedere en complexe sociale orde van dieren als olifanten en dolfijnen, die veel overeenkomsten vertoont met die van ons. 

Christakis laat aan de hand van de evolutiebiologie, geschiedenis, filosofie, sociologie, neuro- en netwerkwetenschap zien hoe en waarom de evolutie ons op een humaan pad heeft gebracht en hoe we zijn verenigd door onze gemeenschappelijke menselijkheid.

Klik hier voor een leesfragment uit Het goede in de mens.

Bekijk de noten van Het goede in de mens.

In de media:

Bespreking van Het goede in de mens op Leestafel.nl, ‘Interessante hoofdstukken over dieren waar ook sprake is van samenwerking’ 25 november 2019.