‘Dit was het dus. Mijn leven. Iedereen kon verder, behalve ik, want ik ging dood. Als je scheidde, kon je nog eens verliefd worden. Als je huis afbrandde, kon je het herbouwen. Als je failliet ging, kon je opnieuw beginnen. Maar uit de dood herrees niemand. Het was de ultieme uitsluiting.’

Als Hiske Dibbets hoort dat ze kanker heeft met een slechte prognose, staat alles plotseling op scherp. In shock stopt ze met werken. Ze laat haar testament opmaken en trouwt met haar vriend. Ze begint aan een chemobehandeling. Samen met familie en vrienden probeert ze er het beste van te maken. Maar hoe moet je leven als je agenda ineens gevuld is met scans, onderzoeken en chemokuren? Als je weet dat je leven vermoedelijk niet meer zo lang zal duren?

Nuchter en met een scherp oog voor surrealistische situaties beschrijft ze wat haar overkomt na de diagnose. Na de eerste schok wordt ze over vallen door herinneringen en brengt ze haar leven in kaart. Welke inzichten geeft de ziekte haar? Hoe moet ze zich verhouden tot de dood? En wat moet ze met een conflict uit het verleden dat nog niet is opgelost?

Niet niks is een openhartig, aangrijpend en toch ook humoristisch verslag van wat het betekent om te leven met een ongeneeslijke ziekte. Het overkomt veel mensen, maar toch is het nog altijd onbekend terrein. Een ding is duidelijk: leven met de dood op je hielen is niet niks.