Toen Kees Sietsma in maart 1945 werd geboren, waren drie van zijn broers, die in het verzet hadden gezeten, opgepakt door de Duitsers. Ze hadden gestaakt en joden en piloten geholpen. Niemand wist hoe het met ze ging en of ze nog leefden. Zijn ouders besloten hun jongste kind te vernoemen naar zijn broers, in volgorde van hun arrestaties. En naar zijn oom Kees, een predikant die zich tegen het nationaalsocialisme had uitgesproken en van wie toen al bekend was dat hij was bezweken in Dachau.

Van zijn broers overleefde uiteindelijk alleen Henk de verschrikkingen van de Duitse kampen. In zijn latere leven heeft oud-politiecommissaris Kees Sietsma het altijd als een opdracht gevoeld uit te zoeken wat er met zijn familieleden is gebeurd in de oorlog. Wat heeft hen bewogen, wat hadden ze precies gedaan, zijn ze verraden?

Jarenlang deed hij onderzoek in archieven en sprak hij de laatste getuigen en nabestaanden. In Vier namen vertelt hij nu hun aangrijpende verhalen, met bijzondere aandacht voor verzetsgroep HEIN (Helpt Elkander In Nood), opgericht door zijn gelijknamige oudste broer, diens hartsvriend en hun verloofdes. En voor de broer die overleefde, en die zich na de oorlog steeds weer de vraag zou stellen: ‘Waarom zijn zij bezweken en ik niet?’

Vier namen is een indringende familiegeschiedenis die uiteindelijk gaat over de tijdloze dilemma’s die spelen als je in tijden van nood moet kiezen. Wat doe je dan? Wat voor mens wil je zijn?