Recensie Teun Schermerhorn (chroniqueur van Overveen)
Het vorige week verschenen boek van Marielys Roos “Alles is hier geheim; Een raadslid uit Bloemendaal over het slagveld van de lokale politiek” (Uitgeverij Balans) kan ik u ook van harte aanbevelen. Het is een politieke thriller. Lees en huiver! Goed geschreven. Evenwichtig. Met zelf-kritiek. Maar ook zeer kritisch over Bloemendaalse politici en het Bloemendaalse gemeentebestuur. Het boek leest als een trein. Maar laat de lezer niet onberoerd.
De affaire Elswoutshoek loopt als een rode draad door het verhaal van Marielys Roos. De kwestie die regelmatig de landelijke pers haalde en haalt, kostte verschillende burgemeesters en wethouders de kop en bracht de gemeente Bloemendaal aan de rand van de afgrond. Ook de gevierde burgemeester van de buurgemeente bijt zijn tanden er op stuk en raakt in korte tijd zijn reputatie als bekwaam bestuurder kwijt. Het boek biedt echter veel meer dan alleen de affaire Elswoutshoek. Het boek gaat wat mij betreft over wraak. Marielys Roos heeft de euvele moed om de fractie van Liberaal Bloemendaal te verlaten, als Hart voor Bloemendaal een eenmansfractie te beginnen, in de commissie- en raadsvergaderingen goed beslagen ten ijs te komen en kritische vragen te stellen, en –haar grootste doodzonde- het op te nemen voor de eigenaren van Elswoutshoek.
Alles bij elkaar levert dit haar de toorn op van de fractievoorzitter van Liberaal Bloemendaal, van het college van B&W, van de in Bloemendaal alles bepalende VVD-fractie en eigenlijk van de complete raad. Ik acht het zeker niet uitgesloten dat er soms ook gewoon jaloezie in het spel is nu Marielys Roos in de debatten meestal het best voorbereide en best geïnformeerde raadslid is. En ze is ook nog een terriër!
De stok om dit eigenzinnige raadslid te slaan wordt gevonden in een vermeende schending van de geheimhoudingsplicht. Een bizar en ongelooflijk verhaal. De Burgemeester doet op volstrekt dubieuze gronden, gesteund door alle andere fracties, aangifte bij het Openbaar Ministerie. Ongetwijfeld in de hoop dat het kritische raadslid er de brui aan geeft. Of je het nu eens bent met de politiek van Hart van Bloemendaal en de wijze van opereren van haar fractievoorzitter (ik ben het daar vaak niet mee eens, want in mijn ogen is ze te populistisch bezig), dat doet er niet toe, dit had nooit mogen gebeuren! De consequenties voor Marielys Roos zijn verschrikkelijk en onaanvaardbaar. Zoals ook de consequenties voor de eigenaren van het landgoed Elswoutshoek al jaren verschrikkelijk en onaanvaardbaar zijn.
Nogmaals, lees en huiver.
Zoals Marielys Roos in de Epiloog van het boek terecht opmerkt is de affaire Elswoutshoek alleen het vehikel waar het verhaal aan opgehangen is omdat daarmee haar persoonlijke geschiedenis onlosmakelijk is verbonden, maar er is natuurlijk veel meer aan de hand in de gemeente Bloemendaal: Bijduinhof (ik schreef er vaak over), Chapeau, Hendrik de Graaflaan, landje-pik in Park Brederode, de sociale huurwoningen etc etc. Allemaal het treurige werk van deze door de VVD gedomineerde coalitie samen met de “knechtjes” van GroenLinks en D66.
In de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen van 21 maart as. roept dit boek de vraag op hoe het mogelijk is dat de VVD-fractie met slechts 5 van de 19 raadszetels de gemeente Bloemendaal de afgelopen 4 jaar met brute machtspolitiek voortdurend in moeilijkheden, slecht in het nieuws, en aan de rand van de afgrond brengt. Dat dit het geval is kunnen we in het boek van Marielys Roos lezen, maar staat ook als één van de voornaamste oorzaken van alle ellende in haar rapport over de crisis in Bloemendaal van de waarnemend burgemeester Aaltje Emmens Knol (PvdA), die al snel diep bedroefd het Bloemendaalse toneel verdween. Het antwoord op de vraag naar de buitensporige ‘macht’ van de VVD is op zich simpel. De wens van GroenLinks en D66 om in de coalitie en dus op het pluche te zitten met een eigen wethouder is zó groot, dat alles wat de VVD wil wordt geslikt en gesteund. Onbegrijpelijk.
De oplossing? Het democratisch proces! Zo simpel is het. Wil de gemeente Bloemendaal over 4 jaar nog bestaan, dan is het een eerste vereiste dat de VVD nu daadwerkelijk wordt gestraft voor deze brute machtspolitiek van de afgelopen 4 jaar en in de oppositie gaat. Dat kan heel heilzaam zijn voor een politieke partij die de gemeente Bloemendaal beschouwt als “our territory”, zoals Marielys Roos terecht opmerkt in haar Epiloog. Het dwingt tot zelfreflectie en nederigheid. Vergelijk het CDA aan het eind van de vorige eeuw in de landelijke politiek met het CDA-kamerlid Joost van Iersel die in een interview verklaarde “we rule this country.” (al bleek later dat hij het net iets anders had gezegd). Acht jaar “Paars” met de kabinetten Kok van PvdA en VVD waren heilzaam voor de christen-democraten. “Herbronnen” noemden ze dat in die kring. Iets voor de Bloemendaalse VVD? Herbronnen.
