Meestal associëren we Frankrijk met stijl, intellect, passie, schoonheid en kunst. De Fransen beroepen zich dan ook graag op hun glorieuze verleden, hun verfijnde cultuur, hun wijnen, haute couture, literatuur, hun qualité de vie. Ze zijn er een meester in hun geschiedenis aan te dikken tot welhaast mythische proporties om hun eigen superioriteit te onderstrepen – terwijl de werkelijkheid er toch echt anders uitziet.

De Fransen strijken met bravoure hun tegenstellingen glad, maar egalité? De sociale tegenstellingen en de xenofobie zijn zorgwekkend, er is veel armoede, de staatsschuld is reusachtig en een wereldmacht is Frankrijk allang niet meer. Leven als God in Frankrijk? Dat is nog maar de vraag. Modebewust? De Française geeft gemiddeld het minst uit aan kleren van alle Europese vrouwen. Filosofisch en literair? Onafhankelijke boekhandels kunnen alleen overleven dankzij staatssubsidie.

In het even amusante als inzichtrijke De Franse illusie neemt kenner Mark Blaisse de lezer mee achter de schermen van een republiek die onder welk regime ook moet blijven schitteren met haar savoir-vivre. Een land vol tegenstellingen, waarin niets zo ontspannen is als het lijkt, maar waar je ondanks alles van blijft houden. Misschien wel juist omdat het zo hardnekkig in zijn eigen grandeur blijft geloven.